Friday, April 26, 2013
Effect တစ္ခုႏွင့္ ဂႏ ၱဝင္ဆန္ဆန္ ေသဆံုးျခင္း ကိုယ္တုိ႔
ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္လည္း ဂ်ဴႏုိကိုပဲျမင္ရတယ္။
အခ်ိန္ကာလဟာ တစ္နည္းအားျဖင့္ shock တစ္ခုျဖစ္သြား
လမ္းလြဲစ digital ရာသီဟာ သိပ္မေဝးပါလားလုိ႔
ခံႏုိင္ရည္မဲ့စြာ အသြင္ေျပာင္းလဲပစ္ေတာ့မယ့္ ေတးသြား
"ကုိယ္ဟာ လူယုတ္မာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။
ကိုယ္ဟာ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္တတ္တဲ့ လူယုတ္မာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္"
အခ်စ္ဟာ အမ်ိဳးသားေရးမဟုတ္တဲ့အတြက္
ဂ်ဴႏုိဟာလည္း ကိုယ္.. ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ခံမယ့္ လက္ေကာက္ဝတ္မဟုတ္ဘူး
"ရွင္ဟာေလ ကြ်န္မကုိပဲ လုိက္စေနေတာ့တာပဲ" လုိ႔/သူမ
ကိုယ္ဒဏ္ရာမရခင္က တုန္႔ျပန္မႈတစ္ခုကို လုိအပ္ၾကည့္ရ
ေကာင္းမွန္းမသိဘူး။ ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာ/ၿပီးမွ
ရလက္စ/ျပဳစုလက္စ အစအနကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေသြးထြက္ၾကည့္
ျပကၡဒိန္ဟာ ျပႆဒါးေသလုိ႔ဝင္စားလည္း ကိုယ္
သေရအရွံဳးေပးၿပီးေလာင္းမွာပဲ။ ကိုယ္တုိ႔ယံုၾကည္မႈဟာ
ကိုယ္တုိ႔လက္ေကာက္ဝတ္ထဲမွာပဲရွိတယ္။ ေအာက္ေျမာက္ေထာင့္အရပ္၌ရွိေသာ
တြားသြားမႈတစ္ခုနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ဖုိ႔
ခြ်တ္ယြင္းေနခဲ့သလား။
လင္းယုန္ငွက္ကို မိတ္ကပ္သုတ္ေပးစရာအေၾကာင္း
မရွိဘူး(။)ကိုယ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကလြဲရင္
ယံုၾကည္မႈကို သူမ်ားအား ေပးမဖတ္ဘူး။
"ဟုတ္တယ္မလား" လုိ႔ နယ္ရုပ္ေလးက ကံၾကမၼာကို ေျခတစ္လွမ္းနဲ႔
အစား/ခံ ျပတယ္။
ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့နယ္ေျမေတြလည္း တိတ္ဆိတ္
စစ္ပြဲဟာ ကိုယ္တုိ႔ေသြးလန႔္ဖုိ႔
ဘယ္လည္ေခ်ာင္းထဲမွာမွ အသံေကာင္းဟစ္မွာမဟုတ္ဘူး။
ထားေတာ့။ ကိုယ့္ကိုပဲ မင္းခ်စ္ရမွာ/သင့္တာ
အဆိပ္နဲ႔လက္ေကာက္ဝတ္ဟာ/မွာ
ေျပာင္းျပန္သက္သက္ စီးဆင္းတယ္။
ေနပိုင္
၁၅.၀၆.၂၀၁၂
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment